Na de scheiding wilt u als ouder natuurlijk betrokken blijven bij de zorg van uw kind. Bij de echtscheiding kunt u kiezen voor een omgangsregeling of voor co-ouderschap. Bij een omgangsregeling waarbij het kind bij één van de ouders woont, blijft één ouder de verzorgende ouder. Bij co-ouderschap, dat ook een vorm is van omgangsregeling, blijven beide ouders verzorgende ouders en woont het kind om de beurt bij een van de ouders. Het hoeft niet zo te zijn dat het kind 50% van de tijd bij de ene ouder is en 50% bij de andere. Bij de verhouding 60/40 of 70/30 kan ook nog sprake zijn van co-ouderschap.
Ben ik geschikt voor co-ouderschap?
Bij co-ouderschap heeft u na de scheiding nog veel contact met uw ex-partner. U zult met uw ex-partner immers veel moeten overleggen over uw kind / kinderen. Als u denkt dat u in de toekomst nog goed overweg kunt met uw ex-partner en dat communicatie geen of nauwelijks problemen oplevert, dan kan co-ouderschap een optie zijn.
Als de communicatie tijdens de echtscheiding slecht is kunt u beter niet aan co-ouderschap beginnen. Roddelen of kwaadspreken over uw ex-partner waar uw kind bij is, is overigens ook iets wat u beter niet kunt doen. Het kind krijgt dan het gevoel dat hij of zij moet kiezen voor één van de ouders. Het is verder prettig voor het kind dat de reisafstand tussen uw huis en dat van uw ex-partner redelijk is.
Voor- en nadelen co-ouderschap
Het kind hoeft niet te kiezen voor de vader of moeder. Bij een andere vorm van omgangsregeling (het kind verblijft bijvoorbeeld eens per twee weken bij de andere ouder) ontstaat het gevoel alsof het kind een soort van keuze moet maken. Omdat het kind bij co-ouderschap veel tijd doorbrengt met beide ouders, zal de band die één van de ouders heeft met het kind niet vervagen.
U zult als ouder nog veel moeten overleggen met uw ex-partner. Dat kan als nadeel worden beschouwd. Het kind moet vaak wisselen van huis, wat vaak niet als prettig wordt ervaren. Als ouders bij elkaar in de buurt wonen wordt dat probleem al minder groot. Als één van de ouders gaat verhuizen en de afstand wordt daardoor groter, wordt het co-ouderschap in veel gevallen verbroken.
Afspraken ouderschapsplan
Alle gemaakte afspraken over allerlei thema’s worden vastgelegd in het ouderschapsplan. Afspraken die gemaakt kunnen worden gaan bijvoorbeeld over taakverdeling van de ouders, afspraken over vakanties of verjaardagen (is de andere ouder welkom?), hoe de communicatie verloopt, het opmaken van een soort van rooster (wanneer, hoelang en waar verblijft het kind), wat gebeurt er bij ziekte of andere verhindering van de andere ouder,
Het ouderschapsplan dient als een soort van beleidsplan voor uw kind. Bij minderjarige kinderen bent u verplicht om een ouderschapsplan op te maken.
Financiën
Beide ouders hebben recht op de helft van de kinderbijslag. Bij co-ouderschap kan er sprake zijn van kinderalimentatie en partneralimentatie. Bijvoorbeeld als er flinke inkomensverschillen zijn, hogere lasten bij één van de ouders of als het kind vaker bij de ene ouder verblijft dan bij de andere ouder. De hoogte van de alimentatie kan onderling worden overeengekomen en vervolgens worden opgenomen in het ouderschapsplan.
Wijzigen of beëindigen co-ouderschap
Een bestaand co-ouderschap kunt u niet zo maar eenzijdig wijzigen. Voor wijzigingen moet u naar de rechtbank en u zult met goede argumenten moeten komen om het co-ouderschap te kunnen laten wijzigen.
Bepaalde omstandigheden kunnen ook veranderen. Bijvoorbeeld wanneer een ouder verhuist kan het co-ouderschap worden verbroken. Het co-ouderschap wordt (automatisch) beëindigt als één van de ouders overlijd, als het kind op zichzelf gaat wonen, als het kind 18 jaar wordt of op verzoek van het kind.